Schimmel in de keel verwijst naar een aantal infectieuze-inflammatoire processen die optreden bij het type angina.
Pathologie heeft vergelijkbare symptomen met een bacteriële laesie van de amandelen, gaat ook gepaard met pijn in het strottenhoofd, koorts en de vorming van plaque op het slijmvlies.
Het probleem doet zich niet alleen bij volwassenen, maar ook bij kinderen voor en schimmelinfecties in de orofarynx van de laatste jaren zijn vaker verholpen.
Om de schimmel in de keel en de luchtwegen kwalitatief te kunnen genezen, is tijdige diagnose met de differentiatie van faryngomycose van vergelijkbare ziekten (bacteriële angina van lacunaire en ulceratieve-necrotische vorm, difterie) noodzakelijk.
Schimmelkeel ziekte - oorzaken
Welke infecties kunnen in de keel van een persoon voorkomen? Virale, bacteriële en schimmel, dit zijn de belangrijkste etiologieën van de laryngeale mucosa.
Specifiek wordt een schimmelinfectie van de keel veroorzaakt door het gistachtige ziekteverwekker Candida albicans in 93% van de gevallen. In de overige 5-7% ontwikkeling van faryngomycose wordt bevorderd door schimmel-mycotische pathogenen.
Er is vastgesteld dat gistachtige schimmels de mondholte van elke persoon bewonen, maar voorlopig geen ontsteking veroorzaken. De belangrijkste reden voor de activering van een pathogene pathogeen is een afname van de immuunafweer van het lichaam als gevolg van een aantal negatieve factoren:
- na antibiotica (als gevolg van hun langdurige ongecontroleerde inname), gebruik van glucocorticosteroïden, die chemotherapie ondergaan;
- in de aanwezigheid van bijkomende ziekten - diabetes, HIV-infectie, maligne neoplasmata, schildklierstoornissen, obesitas, pathologieën van het hematopoëtische systeem;
- verwondingen van de strottenhoofdmucosa;
- constant dragen van kunstgebitten en slechte zorg voor hen.
Wanneer verschillende factoren worden gecombineerd, komt een dergelijke infectie tot 10 keer per jaar voor, vooral als de patiënt de medische aanbevelingen niet volgt of tekenen van faryngomycose negeert.
symptomen
Bijna alle infecties van de keel en strottenhoofd komen met ernstige pijn voor, maar behandelingen vereisen een andere. Het is noodzakelijk om niet alleen te focussen op de begeleidende symptomen, maar ook om de specifieke veroorzaker van de ziekte te bepalen om terugval te voorkomen en de schimmel uit het slijmvlies te verwijderen.
Faryngomycose of schimmel tonsillitis gaat gepaard met de volgende symptomen:
- irritatie en droogte in het getroffen gebied, onproductieve hoest uit elkaar scheuren;
- uitgesproken pijn - ze worden verergerd door het eten van voedsel, vooral te zout en pittige gerechten (ongemak kan zo sterk zijn dat het uitstraalt naar de kaak en de nek);
- een toename in aangrenzende lymfeklieren, hun pijn tijdens palpatie;
- de temperatuur stijgt naar een niveau van 37-37,5 ° C tegen de achtergrond van hoofdpijn, zwakte, spier- en gewrichtspijnen;
- schade aan de mondhoeken met de vorming van pijnlijke scheuren, de ontwikkeling van glossitis en cheilitis - aan de randen van de lippen bedekt schimmels, een persoon kan zijn mond niet wijd openen;
- candida op de amandelen, die zich verplaatst naar de aangrenzende gebieden - de tong, wangen, luchtpijp en slokdarm.
Schimmels in de keel van een kind
Als er een schimmel op de amandelen van een kind verschijnt, kunnen ouders het probleem niet meteen opmerken. Symptomen zijn afhankelijk van de verwaarlozing van het infectieuze proces en ze worden gemakkelijk verward met tekenen van een andere ziekte, zoals SARS.
De gistachtige schimmel die in eerste instantie een onproductieve hoest veroorzaakt lijkt op bronchitis of laryngitis. Als het kind kan praten, klaagt hij over droogheid en pijn in het strottenhoofd, pijn tijdens eten en drinken.
Als een volwassene in de nek van de baby kijkt, ziet hij zwelling en roodheid van het slijmvlies. En wanneer de ontsteking wordt verwaarloosd, zal de gehele achterwand, inclusief de amandelen, bedekt zijn met een kaasachtige patina. Temperatuur is misschien niet, en de algemene toestand van de baby is afhankelijk van de mate van pijn.
De oorzaken van schimmels in de keel in de vorm van ontstekingen bij kinderen, naast die welke faryngomycose bij volwassenen veroorzaken:
- ongebalanceerd dieet met een tekort aan vitamines en voedingsstoffen;
- overtreding van de hygiënevoorschriften - bij zuigelingen komt de schimmel via vuile tepels de mond in tijdens het voeden, bij oudere kinderen via gewone huishoudelijke artikelen met een familielid van de Candida dat al door de microbe is aangetast;
- verminderde immuniteit als gevolg van geboortetrauma, prematuriteit, de aanwezigheid van congenitale misvormingen;
- endocriene ziekten en ernstige, langdurige infecties.
Als ouders niet lang aandacht schenken aan de klachten van het kind of het thuis niet goed behandelen, infecteren mycotische organismen de luchtwegen en de inwendige organen.
Wat is gevaarlijk?
Lijsters zijn een ziekte die niet moet worden onderschat. Met aanhoudende ontsteking van het strottenhoofd en de afwezigheid van adequate therapie, worden de schimmels te actief en agressief.
Cellen van het aangetaste slijmvlies beginnen af te sterven en vormen zweren op het oppervlak, die gemakkelijk worden doordrongen door ziekteverwekkende microben. Dit is beladen met de gelaagdheid van secundaire infectie, ettering en abcesvorming.
Ook kan de infectie zich verspreiden naar de ademhalingsorganen - de luchtpijp, de bronchiën en de longen, als gevolg hiervan ontwikkelt zich een gegeneraliseerde vorm van ontsteking met symptomen van sepsis.
Deze complicatie is vooral gevaarlijk voor patiënten met een kritieke afname van de afweer van het lichaam. Met een gegeneraliseerde infectie van de luchtwegen van de patiënt moet dringend worden opgenomen in het ziekenhuis.
En de meest niet gevaarlijke, maar onaangename consequentie, zijn recidieven van schimmelinfecties van de keel. Daarom is het niet alleen belangrijk om de uitgesproken symptomen van candidiasis te elimineren, maar ook om de immuniteit te verhogen voor de preventie van heractivering van mycotische pathogenen van spruw.
diagnostiek
Welke arts moet worden geraadpleegd als er een vermoeden bestaat van het schimmelkarakter van een larynxaandoening? Het kind moet worden getoond aan een kinderarts, een volwassene moet de huisarts bezoeken.
Hoe schimmel in de keel te behandelen bij een volwassene?
Hoe een gistachtige schimmel Candida te behandelen, beslist de arts. Therapie is gebaseerd op drie punten:
- Verplichte annulering van antibiotica, als ze de activering van microbiële flora provoceren, het gebruik van lokale en algemene antimycotische geneesmiddelen;
- restauratie van complete darmmicroflora - voor dit doel worden probiotica en preparaten op basis van levende bacteriën gebruikt: Bifidumbacterin, Linex, Hilak Forte, Lactobacterin, Bifiform;
- verhoogde immuniteit - Interferon of Viferon worden aan de patiënt voorgeschreven voor een maandelijkse cursus. Interferon werkt in de nasopharynx en Viferon is handiger in de vorm van kaarsen.
Zorg ervoor dat je 4-6 keer per dag gorgelt met antiseptische oplossingen. Middelen Miramistin, Chlorhexidine, Rotokan, afkooksels van kamille, calendula, salie zijn hiervoor geschikt. Voor externe behandeling Lugol benoemen, een oplossing van methyleenblauw, poedersuikerpoeder.
Bij pijn in het strottenhoofd worden antiseptica aanbevolen - Lizobact, Septolet, Strepsils, Hexoral sprays, Kameton, Tantum Verde. Als de patiënt klaagt over pijn in het lichaam en ongemak veroorzaakt door hoge koorts, wordt hem voorgeschreven ontstekingsremmende middelen Nimesil, Ibufen, Nurofen, Paracetamol.
Hoe schimmel in de keel van een kind te behandelen?
Bij kinderen zal spruw minder snel chronisch worden, omdat ouders de baby onmiddellijk naar de dokter brengen en tijd hebben om met de therapie te beginnen. Om laryngeale candidiasis bij een kind te genezen, zijn er meestal voldoende lokale methoden:
- het gebruik van antiseptische oplossingen voor spoelen, als het kind meer dan 3-4 jaar oud is en hij zijn keel kan spoelen;
- behandeling van getroffen gebieden met soda-oplossing (gistachtige paddestoelen zijn bang voor een alkalisch milieu);
- identificeren en elimineren van de belangrijkste oorzaak van candidiasis van de amandelen - versterking van het immuunsysteem, genezen van bijkomende ziekten;
- een uitgebalanceerd dieet met veel vitamines en eiwitten;
- hygiëne in de verzorging van zuigelingen.
Je kunt zelf geen antibiotica gebruiken, ze helpen niet om de schimmel te elimineren, maar verergeren ook de conditie van het kind. Wanneer de lijsters van acuut naar chronisch gaan, zal de kinderarts een systemisch middel selecteren om de vermenigvuldiging van gist door het lichaam te stoppen.
Antischimmel keelspray
Het is handig om het geneesmiddel met u mee te nemen en toe te passen volgens de medische aanbeveling. Bovendien reinigen geneesmiddelen in de vorm van aërosolen voorzichtig het slijm, hebben een pijnstillend en desinfecterend effect.
De beste sprays voor larynx mycosis:
- Angilex (Hexoral) - heeft antischimmel en antibacteriële werking, onderdrukt ontstekingen en pijn, remt de groei en reproductie van gistmicro-organismen;
- Inhaliptest - spray met desinfecterend, ontstekingsremmend en fungicide effect. Het therapeutische effect wordt bereikt door de aanwezigheid van extracten van munt en eucalyptus in het geneesmiddel;
- Stopangin - vertraagt de reproductie van pathogene flora op het slijmvlies van het strottenhoofd en vermindert het niveau van ontsteking door het gehalte aan kruidnagel, menthol en mintoliën;
- Lugol is een bewezen medicijn voor het helen van wonden en zweren die vaak gepaard gaan met slijmvliesinfecties. Elimineert pijn, vermindert de lichaamstemperatuur, werkt tegen ontstekingen.
Bioparox-spray heeft ook een krachtig antimicrobieel effect, inclusief antischimmelmiddelen. Maar het kan strikt worden toegepast volgens de aanbeveling van een otolaryngoloog, als candidiasis niet wordt veroorzaakt door een geschiedenis van misbruik van antibiotica.
Geneesmiddelen voor schimmel in de keel
Een systemisch antischimmelmedicijn moet door een arts worden voorgeschreven, aangezien geneesmiddelen van synthetische oorsprong nierbijwerkingen kunnen veroorzaken.
Langdurig gebruik van geneesmiddelen leidt tot complicaties, daarom wordt pijn in het keelontstekingstraject behandeld met antimycotica gedurende niet langer dan 10-14 dagen.
Gebruik hiervoor de volgende groepen hulpprogramma's:
- polyenen - Nystatine, Amphotericine B. Ze vernietigen de celmembranen van schimmels en veroorzaken hun dood;
- allylaminen - Naftitin, Terbinofin. Ze hebben een krachtig antischimmeleffect en laten je snel de tekenen van spruw in de keel aan;
- azoles - Bifonazol, Mikospor. Actieve reproductie van gist- en schimmelsporen wordt gestopt, wat hun verdere verspreiding door het slijmvlies van het strottenhoofd, de luchtwegen en nasopharynx voorkomt.
Fluconazol is effectief bij de behandeling van schimmelinfecties, het behoort tot de groep triazolen. Soortgelijke stoffen bevatten tabletten Flucostat, Mikoflukan, Futsis, Flukozid, Fungolon en anderen.
Geneesmiddelen worden goed verdragen en veroorzaken zelden allergische reacties. De dosering en duur van de cursus wordt bepaald door de behandelende arts.
Behandeling van folk remedies
Onmiddellijk is het noodzakelijk om een voorbehoud te maken dat het onmogelijk is om faryngomycose volledig te genezen met behulp van folkremedies. Maar ze verlichten de symptomen van de ziekte door toxines en antilichamen uit de gistbacteriën te verwijderen uit de slijmvliezen die het lichaam vergiftigen.
Peterselie, calendula, vogelkers en lingon hebben een uitgesproken antimycotisch effect - afkooksels en tincturen worden bereid uit planten, die oraal worden ingenomen en worden gebruikt voor spoelen.
Hier zijn enkele effectieve recepten voor het verlichten van de symptomen van laryngeal spruw:
Regelmatig gebruik van deze stoffen helpt ontstekingen te stoppen, slijmvliesweefsels te desinfecteren, witte brokkelige plaque te verwijderen en geneest. Daarnaast kunnen vers geperst lingonberry sappen worden ingenomen, fruitdranken gemaakt van bessen en gekookte compotes. Deze tool versterkt het immuunsysteem en vecht vanaf de binnenkant tegen de oorzaak van de ziekte.
[ads-pc-1] [ads-mob-1]
Dieet en preventie
Diëten tijdens de behandeling van laryngeale candidiasis is een belangrijk punt van complexe therapie. Goede voeding versnelt het proces van uitscheiding van toxines en afbraakproducten van pathogene microben, verbetert de immuniteit en vergemakkelijkt het welzijn van de patiënt. Tijdens de therapie zijn de volgende voedingsmiddelen toegestaan:
- mager vlees en vis;
- granen en soepen van granen in magere bouillon;
- vruchten;
- kippeneieren;
- Bulgaarse peper, ui en knoflook, komkommers, kool.
Alcoholische dranken, gefermenteerde melkproducten, zuurkool, gebak, zoetigheden, honing, rijst en gort van gerst zijn verboden.
Het is noodzakelijk om de hoeveelheid zout en suiker volledig te beperken. Bakkerijproducten zijn ook verboden, omdat tijdens het bereiden gist wordt gebruikt.
Tot preventieve maatregelen voor keel candidiasis behoren:
- weigering van onredelijk gebruik van antibiotica en corticosteroïden (bewaking van de toestand van de keelslijmvlies in de loop van de behandeling met medicijnen);
- mondhygiëne - de pasta moet antimicrobiële bestanddelen bevatten; na het eten moet de mond worden gespoeld;
- tijdige behandeling van systemische ziekten (gastro-intestinaal stelsel, schildklier, tuberculose, bacteriële infecties);
- verhoogde lokale en algemene immuniteit.
Om een gezond immuunsysteem te behouden, moet u vaker in de buitenlucht lopen, voedsel van voldoende vitamines voorzien, het dagelijkse regime volgen. Overmatige fysieke inspanning, onderkoeling en frequente virale infecties moeten ook worden vermeden.
Veelgestelde vragen
Otolaryngologen en huisartsen worden vaak vragen gesteld met keel candidiasis symptomen:
Wat niet te doen tijdens de ziekte?
Tijdens de periode van behandeling van strottenhoofd kan schimmel niet onderkoelen, om lichamelijke inspanning te ervaren, antibacteriële geneesmiddelen gebruiken. Je moet ook stoppen met roken en alcohol, een dieet volgen en een zorgvuldige mondhygiëne.
Hoe niet geïnfecteerd raken? Wordt het verzonden?
Gistschimmel kan worden geïnfecteerd door nauw contact met de patiënt (via speeksel, gewone huishoudelijke artikelen, borden, speelgoed bij kinderen). Om infectie te voorkomen, moet iemand tijdens de behandeling uit aparte gerechten eten, ook vaker naar de luchtruimtes, nat reinigen, het optimale niveau van temperatuur en vochtigheid in de kamer in acht nemen.
Dergelijke maatregelen zullen het herstel van de patiënt versnellen en infecties van andere familieleden helpen voorkomen.
Een keelschimmel is een ziekte die schijnbaar onschadelijk lijkt, maar als deze onbehandeld blijft, kan deze een groot aantal complicaties veroorzaken.
Om herhaling van pathologie en ernstige gevolgen te voorkomen, moet u op tijd aandacht besteden aan de symptomen van candidiasis, wenden tot specialisten en niet zelfmedicatie.
De chronische vorm van de schimmelinfectie is moeilijk te behandelen en wordt vaak verergerd, dus het is noodzakelijk om het volledig en onmiddellijk na detectie te genezen.
Schimmel in de keel (Candida en anderen): tekenen, behandeling, oorzaken en preventie
Schimmel in de keel is een vrij veel voorkomende ziekte veroorzaakt door de activiteit van gistachtige schimmels van het geslacht Candida, en in meer zeldzame gevallen van schimmel schimmels van het geslacht Aspergillus. Mycose van elke lokalisatie is een reëel probleem dat zeer snel moet worden opgelost. Het begonnen pathologische proces is erg moeilijk en moeilijk om te stoppen en soms onmogelijk.
De massale verspreiding van schimmelinfecties is momenteel te wijten aan het veelvuldig gebruik van antibacteriële geneesmiddelen die niet alleen de onderliggende ziekte behandelen, maar ook de algehele weerstand van het lichaam verminderen en ook bijdragen tot de groei en ontwikkeling van microflora van schimmels.
Schimmel in de keel komt bij mannen veel vaker voor dan bij vrouwen. Eerst ontwikkelt zich candidiasis van de mondholte, en dan valt de infectie en gaat naar het slijmvlies van de keelholte en strottenhoofd. Klinisch wordt de pathologie gemanifesteerd door onaangename sensaties in de mond, droogheid en keelpijn. Er waren gevallen waarin de schimmel in de keel asymptomatisch was en onopgemerkt bleef.
Bij personen die lijden aan chronische oor-, keel- of neusaandoeningen, bezinkt de schimmel meestal. Pathogene schimmels, evenals normale bewoners van het menselijk lichaam, zijn de veroorzakers van pathologie. Onder invloed van nadelige externe en interne factoren, is de normale proportie van micro-organismen die in de mond en farynx leven gestoord, ontwikkelt zich dysbacteriose en ontwikkelt zich vervolgens candidiasis.
etiologie
De schimmel in de keel is in de meeste gevallen candidose, waardoor de laryngofaryngeale mucosa wordt aangetast. Paddestoelen van het geslacht Candida zijn gistachtige micro-organismen die in een bepaalde hoeveelheid in verschillende delen van het menselijk lichaam leven. De afname van de algehele weerstand veroorzaakt door langdurige antibioticatherapie verstoort de balans van de lokale microflora en draagt bij tot de ontwikkeling van pathologie.
Candida-schimmel in het laboratorium
De lijst van oorzaken en factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van een schimmelinfectie in de keel is vrij breed:
- Endocriene pathologieën - diabetes mellitus, hypothyreoïdie, hyperfunctie van de bijnieren;
- Congenitale en verworven immunodeficiëntie;
- Intestinale dysbacteriose, gastro-intestinale stoornissen;
- Maligne neoplasmata;
- Stofwisselingsstoornissen;
- Het dragen van kunstgebitten, cariës;
- Geïnhaleerd gebruik van corticosteroïden;
- Bloedaandoeningen;
- hypovitaminose;
- De leeftijd van kinderen, vroeggeboorte bij baby's;
- Ontoereikende behandeling van de bovenste luchtwegen;
- Langdurig gebruik van cytostatica en hormonen - orale anticonceptiva;
- Orgaantransplantatie en weefseltransplantatie;
- Invasieve diagnostische en therapeutische procedures;
- Langdurig en onjuist gebruik van lokale antiseptica - sprays, zuigtabletten, lolly's;
- Menopauze bij vrouwen;
- Microtrauma van het slijmvlies van de keel;
- Inademing van met stof verontreinigde lucht, dampen van zuren en logen;
- roken;
- Warm eten en sterke alcohol eten;
- Reflux-oesofagitis.
De meest voorkomende schimmelinfectie is candidiasis. Dit is een opportunistische infectie die zich in verschillende klinische vormen voordoet en zich manifesteert in de vorm van oppervlakkige mycose met een laesie van de keelholte en de laryngeale mucosa. Schimmels van dit geslacht zijn grote, gistachtige cellen met een ronde, ellipsvormige of ovale vorm.
Candida - aërobe micro-organismen, gekweekt bij een temperatuur van 22 tot 37 graden. Ze groeien goed op vloeibare en vaste voedingsmedia: Saburo, agar met de toevoeging van wort, glucose, evenals op selectieve commerciële media: Candidelect en chromoagar. Om de groei van bijkomende microflora te voorkomen, worden antibiotica en schimmelwerende stoffen toegevoegd aan voedingsmedia. Gebruik Hiss-medium met suikers om de biochemische eigenschappen van kandidaten te bestuderen.
Paddestoelen van het geslacht Candida zijn gevoelig voor hitte en druk, ultraviolet en zonlicht, chloorhoudende ontsmettingsmiddelen, fenol, zuren, kleurstoffen, alcohol en kwik. Candida komt overal voor en wordt aangetroffen in het menselijk lichaam, op omgevingsobjecten, in medische instellingen, kapsalons, baden, kinderopvang.
Infectie wordt overgedragen van zieke mensen op gezond contact - huishoudelijke, voedings- en luchtroutes door besmet voedsel, kussen, algemene huishoudelijke artikelen. Onlangs is een verticale overdracht van het pathogeen van een geïnfecteerde moeder naar een foetus of een pasgeboren kind aangetroffen. Misschien een nosocomiale infectie met candidiasis door de handen van medisch personeel, katheters, besmette oplossingen, hulpmiddelen.
Naast de belangrijkste klinische vormen, is er een gezonde dragertoestand van candidiasis bij volwassenen en kinderen. Het is van voorbijgaande aard en permanent.
Ontsteking van de keel van de schimmeletiologie kan zich niet alleen voordoen in de vorm van candidiasis, maar ook door actinomycose of leptotrichose. Bij leptotrichose op het slijmvlies van de keelholte verschijnen dichte formaties van grijze of gele kleur in de vorm van doornen en bij actinomycose verschijnen klonterige infiltraten met een donkerrode kleur.
symptomatologie
De belangrijkste symptomen van de schimmel in de keel:
- Keelpijn, verergerd door slikken,
- Hyperemie van de slijmhuid,
- Orale overgevoeligheid,
- Witte kaasachtige afscheiding op het oppervlak van het slijmvlies bij candidiasis,
- Geel patina op de tong en de achterkant van de keelholte in de aanwezigheid van schimmels,
- Scheuren, blaren, kleine zweren en erosie in de keel,
- Zwelling van de nasofarynx en amandelen,
- Intoxicatie - koorts, zwakte, verlies van eetlust.
foto: de manifestatie van een schimmel in de keel
Kaasplak op het slijmvlies is het kenmerk van de schimmel in de keel. Afscheidingen hopen zich op en stijgen uit boven het oppervlak van de amandelen, de achterste farynxwand, de tong en de palatinebogen. Witte stippen en korrels zijn duidelijk zichtbaar op de felrode ontstoken mucosa. Lozingen kunnen de vorm hebben van films of plaques die gevoelig zijn voor fusie. De overval wordt met grote moeite verwijderd en eronder worden erosies en zweren gevormd. Bij afwezigheid van een tijdige en adequate behandeling verspreidt de infectie zich hieronder en treft de slokdarm, organen van de luchtwegen en spijsverteringssystemen.
Bij een kind zijn de klinische manifestaties van candidiasis veel meer uitgesproken. Intoxicatie en keelpijn overheersen. Na verwijdering van plaque op het slijmvlies worden wonden gevormd, waaruit druppels bloed opvallen.
Met de betrokkenheid van het infectieuze proces van de palatinale, faryngeale of linguale amandelen ontwikkelt zich een schimmel tonsillitis. De faryngale ring wordt rood, bedekt op de top met een witte patina die zich uitstrekt naar de wangen en de tong. Tegelijkertijd worden de klinische symptomen enigszins uitgedrukt. Acute pijn en intoxicatie zijn vaak afwezig. Patiënten hebben ongemak en ongemak in de keel, malaise, hoofdpijn, lymfadenitis. Kinderen worden humeurig en rusteloos door de aanwezigheid van een zere keel.
Keel candidiasis wordt meestal gecombineerd met candida stomatitis, glossitis, cheilitis. Complicatie van de ziekte is een secundaire infectie, die leidt tot de vorming van abcessen en abcessen. Bij personen met een verzwakt immuunsysteem is veralgemening van infectie met de ontwikkeling van sepsis mogelijk.
diagnostiek
Diagnose van de ziekte is om klinische symptomen te identificeren, de patiënt te onderzoeken en de resultaten van aanvullende onderzoeken te bestuderen.
Laboratoriumdiagnostiek is de belangrijkste en meest informatieve diagnostische methode, die bestaat uit het isoleren van het pathogeen en het bepalen van de gevoeligheid ervan voor antimycotische geneesmiddelen.
- Microscopie is gericht op het detecteren van kandidaten in het pathologische materiaal en hun evaluatie. Voor dit doel worden licht- en luminescentiemicroscopie gebruikt.
- Histologisch onderzoek wordt uitgevoerd door microscopie van gekleurde preparaten.
- Mycologische methode bestaat in de selectie van schimmels en hun volledige identificatie van het geslacht en de soort.
Immunologische methode - detectie van antilichamen tegen candida in het bloed. Om dit te doen, zet de reactie immunofluorescentie, precipitatie, agglutinatie, enzym immunoassay. De immunologische methode wordt gebruikt wanneer het niet mogelijk is candida te isoleren van het materiaal dat wordt bestudeerd.
De keuze van de onderzoeksmethode wordt bepaald door de lokalisatie van de inflammatoire focus en de aard van de laesie.
Het materiaal voor de studie schraapt of spoelt uit het slijmvlies van de keelholte, strottenhoofd, amandelen, sputum, purulente afscheiding van de bovenste luchtwegen.
behandeling
Behandeling van schimmel tonsillitis is gericht op het elimineren van de belangrijkste etiologische factor van de ziekte, het herstel van de microflora van het lichaam, het versterken van het immuunsysteem.
Traditionele geneeskunde
Etiotropische therapie voor candida in de keel is het gebruik van antischimmelmiddelen in de vorm van tabletten "Fluconazol", "Intraconazol", "Ketoconazol", "Amphotericine", "Clotrimazol", "Nystatine".
De keuze van antischimmelmiddelen hangt van een aantal factoren af:
- Type ziekteverwekker
- De klinische vorm van de ziekte,
- Voorwaarde van de patiënt
- De leeftijd van de patiënt
- De gevoeligheid van de microbe voor antimycotische middelen,
- De aanwezigheid van immunosuppressie.
Anfungy therapie wordt voortgezet gedurende 14 dagen na het verdwijnen van alle symptomen van de pathologie en de afwezigheid van kandidaten in het materiaal van de laesie.
Om het proces van behandeling te versnellen en de beschermende eigenschappen van het lichaam te versterken, helpen de B-vitaminen bij injecties.
Ter versterking van de immuniteit van patiënten voorgeschreven immunostimulantia en immunomodulatoren - "Immunal", "Ismigen", "Cycloferon".
Lokale behandeling omvat het gebruik van antiseptica in de vorm van aërosolen en oplossingen - "Miramistina", "Fukortsina", "Brilliant Green". Druppels "Nizoral", "Pimafucin" druppelen in de mond van de kinderen.
Medicamenteuze behandeling van schimmel tonsillitis wordt aangevuld met fysiotherapie - ultraviolette bestraling van het gehemelte en amandelen.
Volksgeneeskunde
Traditionele geneeskunde vormt een aanvulling op de hoofdbehandeling, maar vervangt deze niet. U kunt een folk remedie alleen gebruiken na overleg met een specialist.
- Gorgelen met infusie van goud snorharen, eikenschors, knoflook of stinkende gouwe, frisdrankoplossing.
- Kamille, salie, sint-janskruid, calendula hebben ontstekingsremmende en pijnstillende effecten. Om de keel te spoelen met behulp van afkooksels van deze kruiden.
- In de neus geïnjecteerd bestaat uit citroensap en gouden snorharen. Deze verbinding vernietigt de schimmel in de neus en nasopharynx.
- Adem een paar dennen- en eucalyptusolie in.
- Tea tree olie wordt toegevoegd aan spoelen.
- Gebruik bij candida-tonsillitis mondwater een infuus van Kalanchoë en propolis, evenals verdunde appelciderazijn.
het voorkomen
Om een schimmelinfectie te voorkomen, moet u:
- Immuniteit versterken, het lichaam temperen,
- Leid een gezonde levensstijl
- Niet onderkoelen, tocht vermijden,
- Volg de regels voor persoonlijke hygiëne,
- Eet goed met de beperking van zoete gerechten, en stimuleer de groei en ontwikkeling van schimmels,
- Voor het tijdig opsporen en behandelen van chronische infecties - cariës, sinusitis, rhinitis, tonsillitis,
- Zorg goed voor kunstgebit en mondholte,
- Minder contact met infectieuze patiënten.
Faryngomycose: soorten schimmels in de keel, oorzaken, behandeling en preventie
Faryngomycosis (schimmel in de keel) - ontsteking van het slijmvlies van de keelholte. Faryngomycose is ernstiger dan faryngitis van een andere etiologie en kan, indien onbehandeld, ernstige gevolgen hebben in de vorm van schimmeleczeem, schade aan inwendige organen.
Volgens statistieken veroorzaakt faryngomycose ontstekingsprocessen in 30-40% van alle gevallen.
Vormen van schimmelaandoeningen
Faryngomycose wordt veroorzaakt door verschillende soorten schimmels. Het meest voorkomende type is gistachtige schimmels Candida (veroorzaakt 95% van alle mycose van de keel). In andere gevallen, wanneer laboratoriumtests schimmelschimmels zijn (Aspergillus, Geotrichum, Penicillium).
Mycose van de keel in het klinische en morfologische beeld van de ziekte kan de volgende vormen hebben:
- Pseudomembraneuze faryngomycose. Een kenmerkend teken van de ziekte zijn witte of geelachtige opeenhopingen van plaque op de slijmhuid.
- Erythemateuze (catarrale) schimmelinfectie van de keel. De overval is afwezig en de gebieden die door de schimmel worden aangetast, onderscheiden zich door roodheid en een glad glanzend oppervlak.
- Hyperplastische laesie van de keelschimmel. Op het oppervlak van het slijmvlies worden witte plakken gevormd die moeilijk te scheiden zijn van het epitheel.
- Erosieve en ulceratieve faryngomycose. De pharyngeale mucosa is bedekt met erosie- of zwerengebieden.
Meestal wordt de acute vorm van faryngomycose die voor het eerst verscheen getransformeerd in een permanente vorm. Tegelijkertijd zijn exacerbaties seizoensgebonden. De reden hiervoor is een ontoereikende diagnose of ontoereikende behandeling.
Door schimmels aangetaste keel gezwollen, met bloei. Foci zijn gelokaliseerd op de palatinebogen, de achterkant van de keel, op de amandelen. De schimmel kan zich verspreiden naar de tong, wangen, slokdarm.
De schimmel in de keel van Candida onderscheidt zich door een witte patina van kaasachtige consistentie. Het wordt gemakkelijk verwijderd, waarna hyperemische en bloeden gebieden van het slijmvlies worden blootgesteld.
Afhankelijk van de kleur van de plaque en de consistentie ervan, kan de arts voorlopig het type pathogene schimmel bepalen en de behandeling voorschrijven voor het verkrijgen van de resultaten van laboratoriumzaaien van schraapsel.
Als de laesie wordt veroorzaakt door schimmels, zal het onderscheidende kenmerk een geelachtige bloei zijn die moeilijk te verwijderen is. Met zo'n foto zouden de schimmel en difterie gedifferentieerd moeten zijn.
Oorzaken en symptomen
Van het grootste belang bij de ontwikkeling van faryngomycose is een afname van de immuniteit. In de mond, op het oppervlak van de huid, leeft de schimmel constant, maar de immuniteit en de juiste balans van microflora beperken de ontwikkeling ervan.
In de keel vergezelt de schimmel altijd ziekten die de menselijke immuniteit verminderen (HIV, acute virale ziekten, tuberculose, endocriene stoornissen, diabetes mellitus).
Overtreding van lokale immuniteit geassocieerd met de dood van microflora-bacteriën kan optreden als gevolg van onredelijk of langdurig gebruik van antibiotica, behandeling met glucocorticosteroïden, antitumorchemotherapie.
In gevaar zijn mensen die kunstgebitten gebruiken, die een reservoir voor schimmels worden.
Faryngomycose wordt gekenmerkt door uitgesproken externe symptomen en subjectieve gevoelens van ongemak:
- kietelen, constant aandringen om te hoesten;
- branderig gevoel;
- droge keel, gevoel van "zand" en krabben.
In tegenstelling tot een zere keel gaat een schimmelinfectie in de keel gepaard met matige pijn. Ze worden verergerd door voedsel te slikken. Vooral pijnlijk aangetast slijmvlies reageert op irriterende voedingsmiddelen (zout, zuur, peperkorrels).
In de acute periode kan pijn worden toegebracht aan het oor, de kaak en de nek. Lokale lymfeklieren zijn vergroot. De algemene toestand van de patiënt wordt gekenmerkt door hoofdpijn, subfebrile temperatuur, algemene malaise.
Behandeling van schimmelziekten van de keel
Schimmelziekten worden in een complex behandeld: samen met systemische antimycotische geneesmiddelen worden antischimmelzalven en suspensies voor lokaal gebruik gebruikt.
Systemische geneesmiddelen omvatten 3 groepen:
- polyenen (Levorin, Nystatine, Amphotericine);
- azolen (Itraconazol, Fluconazol, Ketoconazol);
- allylaminen (terbinafine).
Schimmelaandoeningen van de keel kunnen worden behandeld als de patiënt voldoet aan de voorschriften van de arts en de voorgeschreven geneesmiddelen tijdig inneemt en de noodzakelijke procedures uitvoert.
Faryngomycose met complicaties (sepsis, abcessen, schimmelinfectie van inwendige organen) wordt in het ziekenhuis behandeld. De behandelingsduur van de acute periode is 10-14 dagen. De behandeling van de schimmelinfectie van de keel houdt daar niet op.
Om terugval te voorkomen, wordt ondersteunende therapie uitgevoerd, waarvan de duur wordt bepaald door de arts.
Hoe een schimmel in de keel te behandelen
Een geïntegreerde aanpak van de behandeling van faryngomycose is het beïnvloeden van de ziekteverwekker en het versterken van het immuunsysteem. Na het bepalen van het type schimmel, wordt een complex van analyses uitgevoerd om hormonale abnormaliteiten te identificeren en het immunogram van de patiënt te bepalen.
In de complexe therapie omvat noodzakelijkerwijs de strijd tegen de ziekte die mycose veroorzaakte, het gebruik van medicijnen die het immuunsysteem van de patiënt corrigeren:
- Complexe vitaminepreparaten.
- Immunomodulatoren. Deze medicijnen worden voorgeschreven afhankelijk van de resultaten van het immunogram.
- Probiotica. Om de darmmicroflora te herstellen na het nemen van antibiotica, neem Bifiform, Linex.
Als bij de patiënt een schimmel in de keel wordt vastgesteld, moet de behandeling lokale behandeling van de aangetaste gebieden met zalven en suspensies omvatten.
Dezelfde klinische manifestaties zijn kenmerkend voor pediatrische faryngomycose, maar ze zijn vaak meer uitgesproken en agressief. De temperatuur kan tot hoge waarden stijgen.
Bij zuigelingen manifesteert mycose zich door constant huilen, weigeren te voeden. Mam moet constant de mond en keel van de baby inspecteren om lijsters (Candida) te identificeren.
Een schimmelinfectie kan worden gediagnosticeerd door de aanwezigheid van een kenmerkende witachtige plaque op het binnenoppervlak van de wangen, amandelen en de achterkant van de keel.
De ontwikkeling van een schimmel in de keel van een kind kan gepaard gaan met etterende processen, dus plaque bij candidiasis is niet altijd wit, het kan een gelige tint hebben. Voor differentiatie van de ziekteverwekker en adequate behandeling is het noodzakelijk om een arts te raadplegen.
Hoe een schimmel in de keel te behandelen
Het meest effectieve systemische geneesmiddel voor de behandeling van mycosen veroorzaakt door candida is Fluconazol. Het medicijn wordt goed verdragen door het lichaam. Aangezien het lang wordt uitgescheiden uit het lichaam, wordt het 1 keer per dag ingenomen gedurende de volgende 10-14 dagen.
Indien nodig (bij patiënten met AIDS, tuberculose, diabetes mellitus, vóór bestralingstherapie), is een lange tijd een onderhoudstherapie voorgeschreven.
Als de behandeling van de schimmel in de keel met Fluconazol gedurende 3 dagen geen effect had, wordt itraconazol, ketoconazol voorgeschreven. Amfotericine b wordt alleen intraveneus gebruikt in gevallen waarin de schimmel resistent was tegen standaardbereidingen.
Faryngomycose veroorzaakt door schimmels wordt behandeld met Intraconazol of Terbinafine.
De actuele behandeling heeft speciale aandacht nodig. Behandeling van de aangetaste gebieden met zalven, suspensies moeten om de 4 uur worden uitgevoerd.
Als een candida-schimmel wordt gevonden in de keel als gevolg van het zaaien, zal lokale behandeling het uitsterven van symptomen versnellen.
Gebruik voor lokaal gebruik veel medicijnen. Een kenmerk van hun gebruik is de moeilijkheid voor de patiënt om niet te slikken. Gebruik daarom voor kinderen Lugol-oplossing of propolis.
Voor volwassenen is de keuze van geneesmiddelen breed: suspensies met natamycine, Clotrimazol-zalf, oxychinoline-gebaseerde zalf, Miramistin-oplossing voor spoelen, Octenisept-antiseptische aerosol.
dieet
Bij faryngomycose is het noodzakelijk het slijmvlies te beschermen tegen chemische en mechanische irritatie. Een speciaal dieet moet gericht zijn op algemene versterking van het lichaam en een volledig complex van eiwitten, vetten, vitamines (met name groep B) en mineralen bevatten.
Van de producten in de eerste plaats moet pap, bouillon, gekookt vlees worden.
De schimmel in de keel vernietigt het epitheel van het slijmvlies, daarom bevat het dieet vloeibaar voedsel dat geen grote en droge fragmenten bevat die de keelpijn kunnen verwonden. Het eten van dergelijk voedsel zal de patiënt geen ongemak bezorgen.
Stomen heeft de voorkeur. Indien mogelijk, soepen rafelen met een blender. Voedsel is ongezouten bereid, gekruide kruiden zijn uitgesloten. Gebruik als drankje geen zure sappen. Tijdens de behandelingsperiode wordt het aanbevolen om ongezoete thee te beperken.
Zoet voedsel is ook uitgesloten. Sucrose - de voedselbron voor de schimmel. Snoep, zoete thee, cake voedt de ziekteverwekker en verbetert de vitaliteit.
Preventieve maatregelen
Keelschimmel treedt op wanneer het immuunsysteem niet goed functioneert. Daarom is het voor mensen die lijden aan chronische aandoeningen van het endocriene systeem (hypothyreoïdie, diabetes mellitus) noodzakelijk om voortdurend het niveau van hormonen, suiker en tijdig voorgeschreven medicijnen in de aangegeven doses te controleren.
Candida wordt overgedragen door contact, dus voor risicopatiënten moet speciale aandacht worden besteed aan persoonlijke hygiëne, frequente handen wassen.
Bij de behandeling van ziekten die langdurig antibiotica vereisen (tuberculose), om schimmelinfecties van de keelholte en andere soorten mycosen te voorkomen, kunnen de juiste voeding en de inname van probiotica worden bevorderd.
http://lorgid.ru/gorlo/bolezni-gorla/faringomikozSymptomen en behandeling van schimmelziekten in de keel
Soms is de oorzaak van faryngitis, laryngitis of tonsillitis een schimmel in de keel. Symptomen en behandeling van dergelijke aandoeningen vereisen gedetailleerde beschouwing. Het is een feit dat een persoon die lijdt aan een schimmelziekte zich daar mogelijk niet eens van bewust is, en de symptomen van schimmelfaryngitis voor ARVI op zich neemt; de behandeling is dan niet effectief en de ziekte vordert.
Inhoud van het artikel
In de geneeskunde worden schimmelziekten mycosen genoemd. In vergelijking met andere infectieziekten - virale en bacteriële - komen schimmelinfecties minder vaak voor. Tegelijkertijd zijn het vaak mycosen die moeilijk te behandelen zijn en een persoon jarenlang kunnen storen.
Hoe te begrijpen dat je een keelschimmel hebt? Wat zijn de symptomen? Welke behandeling is nodig om er permanent van af te komen? Lees er alles over.
Candida - de meest voorkomende mycose
Candidiasis is een schimmelinfectie die gepaard gaat met laesies van de huid, slijmvliezen of interne organen van een microscopische gistachtige schimmel die behoort tot het geslacht Candida (in het Latijn - Candida).
Candida kan de mondholte, amandelen en keelholte beïnvloeden. In de meeste gevallen wordt candidiasis geassocieerd met hyperactiviteit van Candida albicans.
Deze schimmel is wijdverspreid in menselijke populaties. Het is aanwezig in een kleine hoeveelheid op de huid van bijna elke persoon. Candida komt vooral veel voor op de slijmvliezen van de mondholte, bovenste luchtwegen en geslachtsorganen. De aanwezigheid van candida op het slijm leidt echter niet altijd tot candidiasis.
Candidiasis van mond en keel is een opportunistische infectie; Dit betekent dat het zich alleen kan ontwikkelen in een organisme met een verzwakt immuunsysteem.
In de kindertijd, vooral bij kinderen van het eerste levensjaar, komt candidiasis heel vaak voor, omdat het immuunsysteem van het kind voor het eerst schimmels tegenkomt en leert alleen weerstand te bieden aan hen. Candidiasis zuigelingen - niet gevaarlijk, een veel voorkomend verschijnsel.
Heel iets anders - candidiasis bij volwassenen. Als een volwassene candida van mond en keel ontwikkelt, is het de moeite waard de toestand van zijn algehele gezondheid te overwegen. Het is dus bekend dat candidiasis bij volwassenen vaak gepaard gaat met stoornissen zoals:
- de aanwezigheid van cariës;
- struma;
- diabetes;
- verschillende defecten van het immuunsysteem.
Provocateur ontwikkeling van candidiasis zijn vaak medicijnen.
In het bijzonder kan candidiasis van de keel en mondholte het gevolg zijn van het gebruik van corticosteroïd-inhalatoren om astma-aanvallen te verlichten. In de meeste gevallen komt candidiasis echter voor als een bijwerking van langdurig gebruik van antibiotica. Antibiotica schenden de natuurlijke balans van bacteriën en schimmels in de microflora; drastisch verminderen van het aantal bacteriën, antibiotica dragen bij aan de actieve reproductie van schimmels.
Het nemen van immunosuppressieve geneesmiddelen verhoogt ook dramatisch het risico van het ontwikkelen van candidiasis (bijvoorbeeld ontstekingsremmende crèmes en zalven voor psoriasis, immunosuppressiva na een orgaantransplantatie, enz.). Bovendien verhoogt de waarschijnlijkheid van het ontwikkelen van candidiasis (inclusief keel) hormonale anticonceptiva.
Soorten orofaryngeale candidiasis
Orale candidiasis kan in verschillende groepen worden verdeeld, te beginnen met de verschillen in hun ziektebeeld. Meestal zijn er 4 soorten orofaryngeale candidiasis:
- Lijsters of acute pseudomembraneuze candidiasis is de meest voorkomende schimmelziekte van de mond, keel en geslachtsorganen.
Voor spruw wordt gekenmerkt door het verschijnen van witte kaasachtige plaque op het slijmvlies van de mond, amandelen, keelholte. De belangrijkste klachten van de patiënt - de constante verschijning van plaque, keelpijn, slechte adem, slechte eetlust. Indien onbehandeld, wordt elke dag de overval groter, de consistentie dikker. De lichaamstemperatuur van de patiënt en de algemene gezondheid in het algemeen worden niet verstoord. Lijster wordt meestal waargenomen met een scherpe afname in immuniteit, na het nuttigen van antibiotica, enz. In de meeste gevallen wordt het met succes behandeld. Bij te vroeg geboren baby's, maar ook bij volwassenen met een verzwakt immuunsysteem, kunnen spruw zich ontwikkelen tot systemische candidiasis die de inwendige organen aantast - het strottenhoofd, de luchtpijp en de longen.
- Chronische mucocutane candidiasis - moeilijk te behandelen candidiasis. Meestal geassocieerd met ernstige immuundefecten. Om dergelijke candidiasis te genezen, moet u de normale activiteit van het immuunsysteem herstellen. Patiënten met chronische candidiasis moeten zorgvuldig worden onderzocht door een immunoloog.
- Erimatosis candidiasis is een speciale vorm van de ziekte waarbij de patiënt een kenmerkende roodheid van de keel, de mondslijmvliezen en vooral de tong heeft. Kaasachtige coating is aanwezig in kleine hoeveelheden. Deze vorm van candidiasis kan worden waargenomen bij rokers, HIV-geïnfecteerd, evenals bij degenen die zeer sterke antibiotica gebruiken.
- Chronische hyperplastische candidiasis is een vorm van de ziekte waarbij leukoplakie zich in de mond vormt - gekeratiniseerde gebieden. Ze kunnen de vorm hebben van platen of film. Vaak te vinden in de mondhoeken, op de tong, amandelen. Hyperplastische candidiasis wordt gewoonlijk geassocieerd met auto-immuun- en hormonale aandoeningen van de gezondheid van de patiënt.
Welke andere schimmelinfecties kunnen de keel aantasten?
Niet alleen candida kan het slijmvlies van de orofarynx beïnvloeden. Er zijn veel andere schimmelinfecties die de weefsels van de bovenste luchtwegen kunnen binnendringen. In dit geval zijn de zogenaamde "niet-candida" schimmelinfecties zeer zeldzaam, maar ze zijn veel gevaarlijker dan candidiasis. Overweeg sommige daarvan:
Er zijn meer dan 160 soorten van de schimmel Aspergilus, en voor 10 van hen is pathogeniciteit bewezen voor mensen. Grote hoeveelheden aspergillus worden aangetroffen in het milieu - bodem, gevallen bladeren, rottende planten. De sporen van deze paddenstoelen zijn vluchtig en mensen inhaleren ze vaak terwijl ze in de natuur rusten. De mensheid is echter nog nooit aspergillose-epidemieën tegengekomen, en dit bewijst dat mycosen opportunistische ziekten zijn die zich alleen ontwikkelen bij mensen met een verzwakte immuniteit. De prevalentie van aspergillose neemt echter elk jaar toe. Op dit moment staat aspergillose op de 2e plaats in de wereld wat betreft de prevalentie van schimmelinfecties (candidiasis staat op de 1e plaats).
Inhalatie van aspergill-sporen kan leiden tot kieming van schimmels in elk van de organen van de bovenste luchtwegen, van de mond en sinussen tot de luchtpijp.
De ziekte wordt vaak verward met andere acute luchtweginfecties - bacteriële sinusitis, laryngitis, enz. Tegelijkertijd is de lichaamstemperatuur van de patiënt enigszins verhoogd en het sputum dat vrijkomt tijdens een loopneus of hoesten heeft een groene of zwarte kleur en een onaangename geur.
Blastomycose is een systemische schimmelziekte die de huid en het slijmvlies van de orofarynx, en vervolgens lymfatisch weefsel en inwendige organen aantast. Net als bij aspergillose, vindt infectie plaats door het inademen van sporen in de grond. Blastomycose van het strottenhoofd kan plaatsvinden in isolatie of op hetzelfde moment als de huidlaesie. Op de huid verschijnt blastomycose als een rode papulaire uitslag over het hele lichaam. Papels versmelten met elkaar, bedekt met etterende korstjes. Als de huid uitslag heeft, is de diagnose sterk vereenvoudigd. De geïsoleerde vorm van laryngeale blastomycose wordt vaak verward met andere ziekten - bacteriële of virale laryngitis, keelsymfilis, enz.
Sporen van de schimmel Cryptococcus zijn te vinden in de grond, rottende groenten, uitwerpselen van duiven, kanaries, budgies en andere vogels, minder vaak - in de ontlasting van katten, paarden, honden (dieren worden niet ziek). Hun inademing leidt tot cryptokokkose, die de slijmvliezen van de bovenste en onderste luchtwegen aantast, evenals de organen van het zenuwstelsel - de hersenen of het ruggenmerg.
Cryptococcosis is een verraderlijke infectie; voor een lange tijd kan het asymptomatisch zijn. De ziekte begint geleidelijk te verschijnen. Knobbeltjes, zweren, papillomen verschijnen op het slijmvlies van het aangetaste orgaan (farynx, strottenhoofd, mond, enz.). De ziekte vordert en zweren worden verdiept en vernietigen zachte weefsels (amandelen, slijmvliezen, zachte gehemelten) en zelfs botten. Een kenmerkend teken van cryptokokkose is dat de lichaamstemperatuur van de patiënt normaal blijft, ongeacht de ernst van de cursus. Geïsoleerde cryptokokkose van het slijmvlies is goed te behandelen.
Het is vermeldenswaard dat cryptokokkose van de keel zelden primair is; vaker komt het voor als een gevolg van de verspreiding van infectie van de longen, hersenen of andere inwendige organen.
- histoplasmose
Systemische mycose veroorzaakt door een schimmel van het geslacht Histoplasm. Infectie vindt plaats door inademing van een sporen uit de grond. Allereerst, de keel lijdt, evenals het tandvlees, het gehemelte. Op het slijmvlies verschijnen hobbelige uitgebreide zweren. Infectie kan zich verspreiden naar de onderste luchtwegen.
Mukor en Rizopus zijn de meest voorkomende vertegenwoordigers van zygomycetes. Deze schimmels zijn alomtegenwoordig - ze worden in de bodem aangetroffen en ontbinden voedsel. Bij gezonde mensen zijn de sporen van deze schimmels bijna altijd aanwezig in de nasopharynx, zonder ziekte te veroorzaken. Als iemand zygomycose heeft, moet hij worden getest op HIV-infectie (het zijn patiënten met immunodeficiëntie die vaak lijden aan zygomycose). De ziekte is moeilijk. Met het verslaan van de keelholte worden de zachte weefsels vernietigd, daarna de botten.
Schimmelziektes van de keel zijn gevaarlijke, maar zeldzame ziekten. Het is de moeite waard om te benadrukken dat ze alleen ontwikkelen bij personen met sterk verzwakte immuniteit.
Behandeling van schimmelziekten van de keel
Tegenwoordig biedt de farmaceutische industrie een breed scala aan antischimmelmiddelen - zalven, tabletten, oplossingen voor injectie. We raden niet aan om zelf een medicijn te kiezen voor de behandeling van schimmels. Het feit is dat het succes van de behandeling grotendeels afhangt van hoe goed de diagnose wordt gesteld. Om de oorzaak van de ziekte nauwkeurig te bepalen, moet een onderzoek worden uitgevoerd - faryngoscopie, bacteriologisch zaaien van een faryngeale uitstrijk (om het type schimmel en de gevoeligheid voor geneesmiddelen vast te stellen), compleet bloedbeeld (om de algemene gezondheid van de patiënt te beoordelen).
Omdat mycose van de keel bij volwassenen zich ontwikkelt tegen de achtergrond van verminderde immuniteit, is het noodzakelijk om uit te zoeken wat de weerstand van het lichaam remt en, indien mogelijk, deze factor te elimineren.
Zo omvat de behandeling van schimmelinfecties van de keel:
- het nemen van antischimmelmiddelen met algemeen effect (Nystatine, Levorin, Amfoglukamin, Diflucan-tabletten);
- behandeling van het slijmvlies van de oropharynx met lokale antischimmelmiddelen (Lugol-oplossing, decamine- of amfotericinezalf, spoelen met 2,5% boraxoplossing, waterige baksoda-oplossing, resorptie van nystatine-tabletten, gekarameliseerde decamine);
- goede voeding, vitamines, melkzuurproducten;
- het nemen van immunostimulantia (zoals voorgeschreven door een arts, als de behandeling geen resultaten oplevert);
- aangezien veel antimycotica hepato- en hemotoxisch zijn, is het zinvol om gelijktijdig preparaten te nemen om de lever en het bloed te beschermen.
Doseringen, frequentie van de behandeling en de duur van de kuur zijn afhankelijk van de veroorzaker, de ernst van de toestand van de patiënt, de aanwezigheid van bijkomende ziekten en worden strikt voorgeschreven door de arts.
http://lorcabinet.ru/bolezni-gorla/virusy-i-infekcii/gribkovye-zabolevaniya-v-glotke.htmlSchimmel in de keel
Een schimmel in de keel is een ontstekingsziekte die in de geneeskunde faryngomycose wordt genoemd. Het slijmvlies van de keelholte wordt aangetast als gevolg van de kolonisatie door mycotische organismen. De ziekte kan voorkomen in een pseudomembraan, erythemateus, erosief, ulceratief en hyperplastisch type.
Volgens de beschikbare statistieken wordt in 30-40% van de gevallen een schimmel in de keel van veel voorkomende ziekten van de keelholte gediagnosticeerd. Bovendien argumenteren otolaryngologen ondubbelzinnig over de trend naar een toename van het aantal patiënten met laesies van de mycotische keel in de afgelopen jaren. Schimmel in de keel wordt even vaak aangetast door zowel volwassenen als kinderen. In de kindertijd komen echter schimmelaandoeningen van de mondholte vaker voor. Faryngomycose wordt vaak gecombineerd met gingivitis, glossitis, stomatitis en cheilitis op volwassen leeftijd.
Schimmelbeschadiging van de keelholte is vrij moeilijk in vergelijking met andere ontstekingsprocessen in de keelholte. De kans op het ontwikkelen van schimmeleczeem of mycose van de inwendige organen neemt toe. De belangrijkste veroorzakers van de ziekte zijn de schimmels van het geslacht Candida, ze veroorzaken in 93% van de gevallen faringomycose. Slechts in 5% van de gevallen wordt de ziekte veroorzaakt door schimmel-mycotische organismen. Praktisch al deze soorten schimmels zijn saprofyten, behoren tot voorwaardelijk pathogene microflora en worden geactiveerd wanneer er fouten in de reactiviteit van het organisme zijn.
Symptomen van een keelschimmel
Symptomen van een schimmel keel komen vrij uitgesproken. Patiënten ervaren de volgende symptomen:
Er is duidelijk ongemak in de keel. Patiënten kunnen gevoelens van uitdroging, verbranding en krassen ervaren in het getroffen gebied.
Pijn kan variëren van mild tot ernstig. Ze nemen tijdens maaltijden gewoonlijk toe. Vooral uitgesproken pijn na het nemen van zoute, scherpe, peper en gebeitst voedsel. Soms kan de pijn worden gegeven in de onderkaak, de voorkant van de nek of in het oor.
Misschien de ontwikkeling van cervicale lymfadenitis, dat wil zeggen, een toename van de regionale lymfkliergrootte, hun pijn.
Vaak wordt de schimmel in de keel vergezeld door de vorming van een jade - het verslaan van de mondhoeken. Glossitis en candida cheilitis kunnen ook voorkomen. Tegelijkertijd is de liprand helder geschetst, geïnfiltreerd en bedekt met een grijsachtige patina. Scheuren in de mondhoeken zijn bedekt met kaasachtige korstjes, wanneer u uw mond wijd probeert te openen, ervaart de patiënt pijnlijke gevoelens.
De algemene toestand van de patiënt is verstoord, de lichaamstemperatuur stijgt, hoofdpijn en algemene malaise verschijnen. In de regel verhoogt de lichaamstemperatuur de hoge waarden niet en stijgt deze tot subfebrile markeringen.
Het is mogelijk om onafhankelijk een focus van mycotische ontsteking op de amandelen te visualiseren. Er is ook plaque op de armen en op de achterkant van de keel.
Soms verspreidden schimmels zich naar de tong en naar het binnenoppervlak van de wangen met de inbeslagname van de slokdarm en het strottenhoofd.
Wanneer de ziekte wordt uitgelokt door gistachtige schimmels van het geslacht Candida, heeft de plaquette een witte kleur en textuur vergelijkbaar met kwark. De overval kan gemakkelijk worden verwijderd, daaronder wordt de ontstoken, rode en oedemateuze slijmhuid zichtbaar. Soms kunt u delen van ulceraties vinden die enigszins bloeden.
Wanneer de schimmel in de keel een gevolg is van de schade door de schimmels, heeft de plaque een gelige tint en is het nogal problematisch om deze te verwijderen. Er is enige gelijkenis met difterietische bloei.
Een schimmel in de keel is vatbaar voor frequente terugvallen. Exacerbaties bij patiënten komen tot 10 keer per jaar voor. Meestal is het de acute vorm van de ziekte die wordt getransformeerd in een chronische. Dit is te wijten aan onjuiste diagnose, evenals het resultaat van slecht geselecteerde behandelingsregimes. In dit opzicht zijn zelf-voorschrijvende medicijnen of het volledig negeren van het pathologische proces niet minder gevaarlijk.
Schimmige chronische laesies van de keel verschillen van acute processen. Het belangrijkste verschil is de lokalisatie van mycotische laesies. Bij het chroniseren van het proces van hyperemie en onderworpen aan infiltratie, blijkt de achterwand van de oropharynx, zonder de amandelen in het pathologische proces op te nemen. Ze kunnen invallen vormen, maar ze zijn onbelangrijk voorbij de acute fase.
Oorzaken van de schimmel in de keel
De oorzaak van de schimmel in de keel is meestal mycotische, gistachtige organismen van het geslacht Candida, die conditioneel pathogeen zijn in de menselijke flora en die normaal zijn en voorkomen in slijmvliezen zonder ontstekingen te veroorzaken. Met een afname van de immuunkrachten beginnen schimmels zich actief te vermenigvuldigen en kunnen ze een ziekte zoals faryngomycose veroorzaken.
De provocerende factoren zijn:
De aanwezigheid van immunodeficiëntievirus bij mensen. Het is bekend dat tot 10% van de AIDS-patiënten overlijden door schimmelinfecties.
Frequente virale infecties.
Elke endocriene pathologie, waaronder diabetes, hypothyreoïdie en obesitas.
Systemische bloedziekten.
De aanwezigheid van kwaadaardige tumoren in het lichaam. Bij dergelijke tumoren is de balans van vitaminen verstoord, treden er storingen op in het eiwit- en koolhydraatmetabolisme, als gevolg daarvan neemt de algemene en antimycotische weerstand van het lichaam af en ontwikkelt mycose van het strottenhoofd zich.
Irrationeel gebruik van antibacteriële geneesmiddelen gedurende een lange tijd.
Traumatische letsels van de pharyngeale mucosa zijn extra risicofactoren voor de ontwikkeling van de ziekte.
Behandeling met glucocorticosteroïden, chemotherapie.
Het gebruik van verwijderbare prothesen.
Ziekten van het spijsverteringsstelsel.
Diagnose van schimmel in de keel
Competente diagnose is van weinig belang bij het voorschrijven van de juiste behandeling en bij het voorkomen van de overgang van de ziekte van acuut naar chronisch.
Na een gedetailleerde ondervraging van de patiënt voor klachten, voert de otolaryngoloog een farynxonderzoek uit en identificeert plaque, zwelling en infiltratie. Visuele methoden zijn echter niet voldoende om de definitieve diagnose te stellen. Daarom wordt de patiënt gestuurd om zwabber uit de keel te geven.
Microscopisch onderzoek van een natieve of gekleurde vlek van het oppervlak van de amandelen en keelholte maakt het mogelijk mycotische cellen, sporen en pseudomycelium te identificeren. Het is beter om de methode op een screening uit te voeren, omdat cultuuronderzoek veel langer in de tijd is. De laatste methode maakt het echter mogelijk om het type mycotisch organisme te identificeren en de gevoeligheid ervan voor antibacteriële geneesmiddelen te bepalen.
Om de oorzaak van de ziekte vast te stellen die de patiënt provoceerde, wordt deze naar een afspraak met een immunoloog en een endocrinoloog gestuurd. Testen op syfilis, diabetes, HIV-infectie en hepatitis is noodzakelijk.
Het is belangrijk om een schimmelinfectie van de keel te onderscheiden van bacterieel, van keelpijn, keelkanker, van faryngitis en andere soortgelijke aandoeningen.
Keel Fungus behandeling
Ziektetherapie is gebaseerd op drie basisprincipes:
Voor de behandeling van keelzwam is het gebruik van zowel lokale als systemische antimycotische geneesmiddelen nodig. Alle eerder gebruikte antibiotica moeten worden geannuleerd.
Het is noodzakelijk om schendingen van de intestinale microbiocenose te herstellen. Dit wordt gerealiseerd met behulp van voedingsstoffen, dankzij de inname van antibacteriële geneesmiddelen (Mexiform, Intestopan) en producten met levende bacteriën (Bifidumbacterin, Lactobacterin, etc.).
De interferon-status wordt gecorrigeerd, voor welke patiënten Viferon wordt aangesteld voor een periode van 30 dagen.
Therapie van ongecompliceerde mycosis van de keel begint met het gebruik van lokale antimycotica, alleen wanneer ze niet effectief zijn, wordt de patiënt overgebracht naar orale toediening.
Voor dit doel worden producten uit drie geneesmiddelgroepen gebruikt:
De groep van polyenen, medicijnen: Nystatine, Amphotericin, Levorin.
Groep van azolen: ketoconazol, fluconazol, itraconazol, diflucan, mikoflucan.
Allylamine-groep: Terbinafine.
Als de schimmel in de keel wordt gediagnosticeerd in de acute fase, varieert de behandelingskuur meestal van 1 tot 2 weken. Wanneer het mogelijk is om terugval te bereiken, is het mogelijk om geneesmiddelen in profylactische dosering te gebruiken. Bij een ingewikkeld verloop van de schimmel wordt de keel van de patiënt in het ziekenhuis opgenomen en behandeld.
De meeste artsen tijdens de behandeling van keelzwam verkiezen Fluconazol (als wordt bevestigd dat de ziekte wordt veroorzaakt door Candida-gistschimmels). Meestal wordt dit medicijn door patiënten goed verdragen en veroorzaakt het zelden bijwerkingen. Het is genoeg om het eenmaal per dag gedurende 7-14 dagen in te nemen. De dosering wordt individueel door de arts gekozen. Het kan variëren van 50 tot 200 mg per dosis. Als het effect afwezig is, wordt het medicijn vervangen door een ander.
Als de standaard antischimmeltherapie niet effectief is en de schimmel resistent is geworden, is intraveneuze toediening van amfotericine geïndiceerd. Bij intraveneuze toediening is de controle van de lever- en nierfunctie verplicht, omdat het medicijn toxische eigenschappen heeft. Matrijzen worden behandeld met Terbinafine of Intraconazol.
Wat betreft de lokale behandeling, het wordt uitgevoerd met behulp van lokale antiseptica, het kan zijn: Miramistin, Oxyquinoline, Clotrimazole, Natamycin Suspension, Chlorhexidine. Behandeling wordt uitgevoerd op de achterste farynxwand, endofarynx-installaties en het wassen van de ontstoken amandelen wordt uitgevoerd. Het is belangrijk om elke week af te wisselen met antiseptica.
Tegelijkertijd is het noodzakelijk om de behandeling van geassocieerde ziekten die mycosis van de keel veroorzaakten uit te voeren. Na het uitvoeren van het immunogram, wordt de patiënt een therapie voorgeschreven met het gebruik van immunomodulatoren indien nodig.
Als de patiënt tijdig medische hulp zoekt, wordt de ziekte correct gediagnosticeerd en wordt de juiste behandeling uitgevoerd, dan kan meestal de schimmel in de keel met succes worden behandeld. De prognose voor volledig herstel met chronische ziekte is minder gunstig.
Keel schimmel preventie
De volgende aanbevelingen zijn gedaan door artsen voor de preventie van de ziekte:
De receptie van antibacteriële therapie moet niet onredelijk lang zijn. De loop moet precies zo lang duren als nodig is om een bacteriële infectie te elimineren en niet meer. Gebruik geen antibacteriële middelen voor de preventie van SARS. Als een herhaald antibacterieel beloop gewenst is, moet antifungale therapie gelijktijdig worden gegeven.
Als een behandeling met corticosteroïden, zowel lokaal als systemisch, wordt uitgevoerd, moet de toestand van de orofaryngeale mucosa bijzonder zorgvuldig worden gecontroleerd.
Spoel na elke maaltijd uw mond met gekookt water.
Pasta's die worden gebruikt om de mond te reinigen, moeten antimicrobiële ingrediënten bevatten.
Behandeling van cariës, tonsillitis, parodontitis, evenals andere ziekten van de mondholte en keelholte moeten op tijd komen.
Artikel auteur: Pavel Mochalov | d. m. n. huisarts
Onderwijs: Moscow Medical Institute. I. M. Sechenov, specialiteit - "Geneeskunde" in 1991, in 1993 "Beroepsziekten", in 1996 "Therapie".
http://www.ayzdorov.ru/lechenie_gribok_gorla.php